Voor degene die mij nog niet kennen, ik ben Joyce van der Lee. Van geboorte een Jansen en geboren en getogen in Rotterdam. In 1994 "ontvoerd" door mijn eigen Brabantse Bennie vanuit het westen om samen in het zuiden een nieuw leven op te bouwen. Sinds 1995 nog steeds gelukkig getrouwd - tenminste dat vind ik - en wonen we in de mooie en Bourgondische Brabantse stad 's-Hertogenbosch. Samen met onze twee studerende jongens Mike (25) en Jason (23) vormen we een fijn gezin met zo nu en dan wat hectische momenten. Samen met de parkiet Pedro en ons nieuwe lid konijn Mako is ons gezin compleet.
Nadat we door een collega enthousiast werden gemaakt over het huren van een camper, besloten wij in de zomer van 2013 er ook voor te gaan. Drie weken door Frankrijk en Spanje. Met twee tieners van toen 13 en 15 jaar hadden we een heel reisschema gemaakt, waarbij we ook Pamplona gingen bezoeken. De reis begon vlekkeloos via Parijs en de Pyreneeën. Maar op dag 7 - 30 km voor Pamplona - sloeg het noodlot toe. Zwarte rook, hoog toerental, geen vermogen en we vluchtten met z'n vieren de camper uit. Daar stonden we. In de middle of nowhere. Na 3 uur wachten in de bloedhete zon werden we weggesleept. Uiteindelijk hebben we na 6 dagen in een pension in een uitgestorven dorpje op ongeveer 70 km van Pamplona, maar wel gelukkig met een huurauto, een vervangende camper gekregen. En hierna onze geplande vakantie vervolgd. Ondanks alle ellende waren we reeds met het "campervirus" besmet. De zomer erop, in 2014, hebben we wederom een camper gehuurd...
We kregen steeds meer de plannen om er zelf één aan te schaffen. We gingen samen beurzen af, in binnen- en buitenland. Keken op verrschillende sites en lazen de diverse tijdschriften. We wisten wat we wel, maar ook zeker niet wilden. Schrapten merken op ons lijstje weg en schreven er wensen bij. En zo kwam ons doel beetje bij beetje steeds dichterbij. Steeds hadden we gedacht aan een tweedehands exemplaar, maar naarmate de tijd verstreek was de mogelijkheid op een nieuwe camper reëel.
En ja hoor, op 6 februari 2019 werden we de trotse eigenaars van een splinternieuwe Chausson Welcome 727GA. Een half integraal camper die precies aan onze verwachtingen voldeed en nog steeds voldoet. Een 150 pk-camper met van ons wensenlijstje een hefbed, grote garage, oven en bedden in de lengte. En met nog wat extra's zoals een satelliet/tv, zonnepaneel, fietsendrager, luifel, airco en speciaal voor Ben een "Easy chef" oftewel een buitenkeuken.
Mede dankzij mijn helaas veel te vroeg overleden schoonvader, zijn wij in staat gesteld om onze droom waar te maken. Om hem zeker niet te vergeten - wat ik toch al niet deed - hebben wij onze camper "ons Motje" (ons Maatje) genoemd. Zo noemde Ben zijn vader ook altijd. Vandaar de naam van deze website: "Op reis met ons "Motje".
Inmiddels hebben we al heel veel ritjes en langere reizen achter de rug en hebben we voor de toekomst nog grootse plannen. En die plannen (lees: reizen) willen we graag met je delen. Ook wil ik buiten onze reizen zo nu en dan ook wat andere momenten met je delen. Ik zou dus zeggen, hou mijn blog dus in de gaten. En wie weet, misschien komen we elkaar onderweg nog ergens tegen!
En o ja, dit is mede mogelijk gemaakt dankzij onze Jason, die deze website heeft gebouwd, onderhoudt en mij adviseert en bijstaat met al mijn onhandigheden en onkunde op het gebied van wat computer heet. En, het is bijna niet te geloven, het geduld ervoor opbrengt. Je krijgt er (ooit) zoveel voor terug….