Het is weer eens D-day. Tijd voor een bezoek aan de Chausson-dealer in Scheemda, in de hoop ons “kinderziektes”-lijstje korter te maken. En het liegt er niet om. We hebben een verzameling van zo’n 10 punten opgebouwd, variërend van een (nog steeds) lekkend dakraam tot aan kapotte led-verlichting en het hefbed dat uit z’n geleiders is gebroken tot aan een kapotte hendel van de wc. Het komt best goed en wordt wel opgelost, maar ik heb buiten al dat gedoe, die weg naar dat Scheemda inmiddels óók wel gezien en effe op en neer hoppen is nu net even te ver.
Gelukkig heeft Ben weer – ja het is wéér eens zo ver – met die geweldige regeling die RPU heet, 8 dagen roostervrij, waardoor we ons noodzakelijke ritje maar besluiten te verlengen en via o.a.Friesland en Noord Holland naar huis plannen.
We vertrekken met droog weer, maar al gauw gaat het regenen, regenen en nog eens regenen. En zo blijft het tot aan onze eindbestemming: Camperplaats “Blauwestadhoeve” in Midwolda. Een dorp gelegen vlakbij Scheemda. Het weer is niet alleen triest, de omgeving straalt dat ook helemaal uit. Verlaten en doods. Op het pad van de camperplaats zijn overal plassen en de halfverharde weg is langzaam aan het veranderen in een weg met modderpoelen. Aan het einde van de weg zijn de vakken bestemd voor de campers met gelukkig verharde vakken. Ben parkeert de camper achteruit en nog gelukkiger zijn we wanneer we zien dat “Ons Motje” in één keer waterpas staat en ik niet in weer en wind buiten hoef te rommelen met de blokken.
Buiten de camperplaats is er ook nog een accommodatie waar een klas van een basisschool op kamp is en zich goed vermaakt in een binnen-speelhal. Toch wel bijzonder dat zo’n leeftijd nooit ergens last van lijkt te hebben. Hoe warm, koud of nat het ook is.
We duiken “Ons Motje” in en zijn het er snel over eens. Vanavond gaat de tv aan, pakken we wat te drinken en komen we er niet meer uit. Morgen,morgen gaat “Ons Motje” naar de garage en kan het alleen maar beter worden. Let maar op!
