Hummelo. Eén flinke teug lucht en je bent er doorheen. Echt waar. Geloof je me niet? Nou, dan moet je er maar eens naartoe gaan. Maar niet klagen als je het niet gezien hebt, want dan heb je “oerend hard” gereden.
Hummelo is een dorpje behorend bij de gemeente Bronckhorst en ligt ten westen van Doetinchem. Veel inwoners, zal het niet hebben. Tenminste dat schat ik zo in. Maar dagjesmensen, zoals fietsers en wandelaars denk ik wel. Want in dit dorp is namelijk Bennie Jolink geboren. De zanger van de Achterhoekse rockband “Normaal”. Vlakbij zijn geboortehuis staat tevens een levensgroot standbeeld van de rockband en uiteraard ook wij willen daar even mee kennis maken. Lang zoeken hoeven we niet, zoals ik al eerder zei: één flinke teug.
Aan het einde van de doorgaande Dorpsstraat treffen we de band aan. Veel tijd om samen te zijn hebben we niet. Snel een foto en op de fiets naar het terras wat weer terug aan het ándere eind van het dorp is gelegen op een paar honderd meter. Want het komt met bakken uit de hemel. Goed excuus voor een pauze dus.
Wat onze namen zijn, vraagt de ober van het terras. We hebben meteen gereserveerd en mogen binnen zitten. Dat gaat lekker makkelijk. Fijne mensen die Achterhoekers. Als we willen afrekenen, valt er net wéér een bui, maar steviger als z’n voorganger. We kiezen de makkelijkste weg: nóg maar een consumptie dan.
Het personeel is vriendelijk. Hun leeftijd ligt een stuk hoger dan de gemiddelde leeftijd van de obers bij ons thuis. En hun kleding mag ook hoognodig ge-update worden. Ik kijk om me heen en zie nu pas dat de tijd hier wel erg heeft stilgestaan. De schilderijtjes zijn van ver voor mijn tijd en zijn lukraak hier en daar maar opgehangen in verschillende soorten lijstjes. Het mag dan misschien hier en daar wat gemoderniseerd worden, maar ach, de mensen zijn vriendelijk en het eten en drinken is goed.
Om niet het risico te hoeven lopen daar te moeten overnachten, wagen we de gok. We rekenen af en stappen op de fiets om terug te gaan naar “Ons Motje”. Precies tussen de buien door redden we het. Het campingterrein is intussen veranderd in een enorm met water ondergelopen grasveld. En het ziet er naar uit dat dat voorlopig zo zal blijven. We duiken de camper in om er vandaag voorlopig niet meer uit te komen. Maar terwijl ik mijn natte sokken uittrek denk ik nog heel eventjes terug aan Hummelo, dat dorpje midden in de Achterhoek.
