“Als we de deur achter ons dicht doen, dan begint onze vakantie.” Dat zeiden mijn ouders al en dat zeggen wij nu ook steeds. Gelukkig wel, want man, oh man, wat levert het op-vakantie-gaan toch stiekem altijd weer wat stress op. In ieder geval wel weer bij ons. Weken staat “Ons Motje” al bij ons op de oprit én ik “werk” niet, en dan op het allerlaatste moment jawel…… “nog even dit hoor” enne “o ja, dat moet er ook nog gebeuren”….. Herkenbaar?
We hebben dan wel twee JONG-volwassenen die gewoon thuis blijven en het theoretisch zouden moeten redden, maar ik zou geen goede moeder zijn – denk ik dan – als ik alles niet picobello in orde achterliet. Dus, alle was weggewerkt en netjes gestreken en gevouwen in de kast, badkamer kalkvrij en schoon, keuken vlekvrij en het allerbelangrijkste voor een 20- en 22-jarige de koel-, vries- en voorraadkast overvol geladen. Alhoewel ik niet de illusie heb dat zij ons graatje-mager na 3 weken zullen verwelkomen. Nee, ik denk wel dat ze het zullen redden. Ook dit keer.
Terug naar onze stress. Die liep toch een beetje op. Ben bleek nog langer te moeten werken dan gedacht. Zijn baas had hem nodig tot de laatste dag voor ons geplande vertrek. Bleek niet zo handig. Gelukkig was mijn “baas” soepeler en had ik iets meer tijd. Wat echter niet op de planning stond: ik was ook nog eens keihard door m’n rug gegaan. Ja hoor, “ze” is 52 jaar geworden…. Dus de plannen moesten iets gewijzigd worden. Ben zorgde voor zijn eigen “camper-taken”. En tussen de rustmomenten op bed met Videoland en Netflix, probeerde ik buiten de goede moeder-klusjes óók zoveel mogelijk andere klusjes af te vinken. En o ja, de jongens beiden de werking van de splinternieuwe wasmachine bij te brengen, nadat de oude – heel toepasselijk een Whirlpool ZEN - de geest had gegeven.
Het lijstje werd gelukkig kleiner. Boodschappen in huis en in de camper. Alle was dus weggewerkt. Nog even het sanitair schoon, met de wetenschap dat deze over een week of 3 pas weer een schoonmaakmiddel te zien krijgt. … Toch nog “even” snel een paar films downloaden van Netflix op de laptop. Water in de tank, fietsen op de camper, chemisch toilet klaar maken. Allemaal zó gedaan…….
Het is 13.45 uur als we de deur achter ons sluiten. We rijden met een glimlach onze straat uit. Onze vakantie is begonnen.
Aan het einde van de middag komen we aan op onze eerste stopplaats: Camping “De Nollen” in Callantsoog. Met de fiets is het nog geen 2 km naar het strand. Ondanks de Corona en de maatregelen kunnen we zonder problemen iets eten in de strandtent.
Het weer is mooi en helder en de temperatuur is prima. En voor het eerst zien we echt hoe de zon in de zee wegzakt. Een prima afsluiting van een eerste vakantiedag
