De Kraaijenbergse Plassen. Met “Ons Motje” staan we op een camperplaats middenin dit natuurgebied en wat is het hier mooi!! Toen we gisteren hier binnen kwamen rijden, was ik meteen betoverd door het natuurschoon. Het water schitterde dankzij het mooie weer, terwijl een zwerm ganzen over ons dak gakten. Prachtig! Mijn vakantiegevoel wordt hierdoor alleen maar versterkt.
Vakantiegevoel? Tja, we hebben nog een paar dagen, het is mooi weer en heel toevallig stond “Ons Motje” nog voor de deur. Dan is de keuze toch niet zo moeilijk. Dus, inpakken en wegwezen. Ook de jongens denken er zo over. Inpakken en wegwezen jullie. En nog voor we goed en wel gedag hebben gezegd, wordt de voordeur al achter ons dichtgedaan. Gelukkig geen drama’s van huilende kinderen en een gevoel van “slecht-ouderschap” en “kunnen we dit wel maken?” Nee, wij genieten van onze vrijheden en de jongens van hun mogelijkheid om voorzichtig zelfstandig te worden… Tenminste, dat maken wij ons zelf wijs.
Eén nacht op de camperplaats heeft ons al goed gedaan. Eén en al rust. Dat kan ook niet anders. Buiten de camperaars bestaan de naaste “buren” voornamelijk uit vogels, waardoor menig vogelaars hart sneller zal gaan kloppen. Verder geen kinderen, geen hardcore muziek en geen feestende jongeren. Nee, hier alleen maar de wat oudere mens en hier heerst rust. Kortom, eigenlijk voornamelijk de 50-plusser, die met z’n camper, twee identieke elektrische fietsen en z’n Crocs op z’n gemakkie een paar flessen wijn burgemeester maakt, na iedere dag een stuk in de wijde omgeving te hebben gefietst met behulp van de fietspuntenroute. Zo ongeveer dan. Echt waar. Ver zit ik er niet vanaf. Behalve de Crocs en de identieke elektrische fietsen, zitten Ben en ik al aardig in dezelfde richting. En weet je, het bevalt me best.
Deze camperplaats is bijvoorbeeld supernetjes, schoon en mooi afgewerkt. De plaatsen zijn groot en nog belangrijker niet duur. Voor een nacht incl stroom zijn we 13 euro armer. Daar krijg ik bij Van der Valk nog niet eens 2 cappuccino en een stuk appelgebak voor.
Binnen is een klein winkeltje, in het geval je iets vergeten bent. Maar ik heb mijn eigen “Jumbo” en voorlopig genoeg bij ons. Ben daarentegen zorgt altijd voor de “Gall&Gall” en heeft een dusdanige voorraad in de garage opgebouwd, waar menig slijterij jaloers op zou zijn.
Nee, hier ook geen zwembad en geen speeltuin. Maar waarom zou ik 75 euro betalen voor iets waar ik toch geen gebruik van maak? Waarom een giga-camping met 200 mensen met grote terrassen en animatie voor ons? We stappen op onze niet-elektrische fietsen en maken een ritje richting het plaatsje Linden. Tijd voor een drankje, tijd voor een pauze. Na nog een pannenkoek in ons “kanaal” te hebben geschoven, zoals Ben dat altijd zo lekker charmant kan omschrijven, wordt het tijd voor onze terugreis.
We fietsen verder rondom de grote Plas. De zon gaat al langzaam onder en de temperatuur zakt gelukkig al naar een wat aangenamer niveau. Als we terugkomen bij camperplaats "De Kleine Geest” hebben we er een kleine 12 kilometer opzitten. Geen verzuring, geen pijnlijke billen, geen klotsende oksels, maar ook geen lege accu. Gewoon, een heerlijke dag.
