Portugal. Na precies 4 weken gaan we de grens over.
En alhoewel we het niet meteen merken, is er toch iets veranderd.
We zijn wel héél erg vroeg op, na onze eerste nacht in Braga. Tuurlijk, Portugal zit in een andere tijdzone. En als deze gezelligerd met een ochtendhumeur, dát had geweten, was ze nog een uurtje langer blijven liggen.
Braga. Stad van - Ben niet schrikken - 19 kerken!
Gelukkig voor hem lopen we ze niet allemaal af. En ook gelukkig voor hem, in Braga kennen ze geen koopzondag. En ja, het is zondag. Om toch nog wat te zeggen te hebben vandaag, loop ik toch nog even een kerk in.
Het mooie van Portugal zijn toch wel de Portugese tegeltjes. Veel van de gebouwen zijn met het keramiek bekleed. Hier zeg je dan waarschijnlijk ook niet op welk nummer je woont, maar op welke kleur.
Maar zoals er een práchtig pand staat, zo staat er ook weer net zo makkelijk een slopertje naast. Zo jammer. “Opknappertjes” noem ik ze maar. En het zijn er veel. Heel veel. Waarschijnlijk zijn de kosten om het te slopen hoger dan het opknappen ervan. Dan maar effe de ramen en deuren dichtmetselen en klaar is Juan of hoe hij ook hier mag heten.
Ook in Guimarães - onze volgende stad - is dit het geval. Er zijn veel mooie panden met bijbehorende geschiedenis te zien. De vele straatjes en het mooi gelegen kasteel. Maar ook hier weer de “opknappertjes”. Aan de ene kant zonde voor het straatbeeld, maar aan de andere kant….
…..O, zo lekker voor mij om foto’s van te maken. Helemaal geweldig. Hoe ouwer, hoe beter.
Dat geldt ook voor de mensen. Je-weet-wel, van die doorleefde koppen. Heerlijk! Maar ja, probeer die maar eens op een nette manier op de foto te zetten. Krijg je meteen een fuet-worst in je nek. Dan hou ik het nog meer even bij de oude pandjes.
Guimarães. Prachtig. Daar stonden we op de camping bovenop de berg. Parque de Campismo Penha. “Ons Motje” had het zwaar om er te komen, maar een uitzicht. Geweldig! En met een natuurgebied er om heen, nog mooier. Na een “gesmeerde” avond en etentje met amigo René, ging de terugweg omhoog naar boven nog beter en bleek dat de taxi-chauffeur deze slingerweg wel vaker had genomen. Onze “Max” kende de bochten in de weg goed en dacht dat wij met zijn naam het alleen maar over de maximumsnelheid hadden.
Guimarães, een mooie stad met z’n heerlijke terrasjes en ja hoor, ook weer z’n kerken. Sorry Ben.
En nu Porto.
Vanaf de camping op de fiets is het maar 7 kilometer. Een eitje dus. Naar de supermarkt is zelfs korter en Ben weet de weg.
Nou, laat ik daar kort over zijn. Het was een k.t-weg! Eén en al gaten en dan ook nog eens door zo’n soepie-wijk. Echt zo’n griebus-buurtje waar je normaal gesproken never nooit komt. Wij wel. Nu dus.
Wat er buiten zat of rondhing, keek naar ons alsof ze nog nooit iemand hadden zien fietsen. Ja, dat snap ik op zo’n weg. Bij mij bubbelde alles zo erg, daar kon geen enkele corrigerende onderkleding tegenop.
En ik dacht alleen maar: “Gauw wegwezen hier!” Nog nooit zó hard doorgefietst.
Porto-stad. Prachtig. Maar zóóó, wat hebben wij veel gelopen joh! En dan ook nog eens met hoogteverschillen. Zelfs mijn smartwatch gaf op een gegeven moment aan, dat het nu wel even genoeg was geweest.
Uiteindelijk sloten we af met - hoe kan het ook anders - een Port-proeverij.
Wat Ben betrof, wist hij al precies hoe alles in z’n werk ging en konden we meteen wel overgaan tot het proeven.
“Eindelijk!”zei hij dan ook, na de slopende rondleiding en schoof meteen aan bij één van de tafels met de daarop reeds ingeschonken 3 glaasjes met verschillende soorten Port.
Groot was dan ook de teleurstelling bij hem, toen bleek dat wij de “goedkopere”proeverij hadden geboekt van 2 én niet van 3 soorten Port. Opschuiven dus, net zolang tot we bij 2 glaasjes Port aankwamen.
Nóg erger werd het voor Ben, toen onze buren van de “dure” proeverij, hun 3 glazen compleet VOL lieten staan, weggingen en zeiden: “Het was toch niet wat we ervan verwachten.”
Alsof er een mes in Ben z’n hart werd gestoken!
Alcohol laten staan! Doodzonde nr 1 !
Porto én Port, beiden geweldig. Met z’n straatjes, z’n trappetjes, uitzichten en ook “opknappertjes”. Jaja, én z’n kerken.
O ja, en die 3 glaasjes Port? Die heeft Ben netjes laten staan..
