Singapore

Mooie stad of moet ik zeggen mooi land, dat Singapore? Want dat is het allebei. Een Aziatisch land, waar de Engelse invloeden overheersen. Waar Ben de eerste dag al bijna overreden werd, omdat o ja de auto’s aan de “verkeerde” kant rijden. De voertaal gewoon Engels is, maar waar je niet doodgegooid wordt met de breakfastjes bacon and eggs en het bier knetterduur is.
Dit gaat nog een uitdaging worden de komende dagen.

Volgens locals is het zonder enige uitzondering hier elke dag van het jaar tussen de 32 en 36 graden. Alsof je de hele dag met een klamme, natte handdoek in je nek – en niet alleen daar hoor – rondloopt. Ik zweet werkelijk zoveel, dat ik vrijwel niet hoef te piesen. Als het zo door blijft gaan, ben ik zo uitgedroogd dat er alleen nog maar een vel met wat botten en vet van mij overblijft.

Ja écht! En dat vet verdwijnt altijd bij mij het laatst. Alhoewel ik bij het zien van sommige eettentjes daar ook niet meer zo zeker van ben. Na onze wandeling door enkele straatjes schuif ik niet meer zomaar ergens aan voor een hapje. Menig eettentje heeft geen koelsysteem, afgeschermde keuken en van een Voedsel- en Warenwet heeft men kennelijk ook nog nooit gehoord.
Bovendien zou die mevrouw van de vakantie-inenting niet voor niets hebben geadviseerd diarree-remmers en ORS-zakjes mee te nemen.

Wil niet zeggen dat ik het niet mooi vind om te zien. Geweldig al die tentjes in en op elkaar, schreeuwende reclameborden, de diverse geuren, de onduidelijke taaltjes en het gekrioel van die mensen waartussen ik ineens niet meer één van de kleinste ben.

Over de achterkant van die tentjes maar te zwijgen. Met tientallen tegelijk zie ik hoe de airco’s de achtergevels van de pandjes opvullen, wanneer we per ongeluk een straatje te vroeg inslaan. Daar waar de deuren uitkomen in de kleine keukentjes zien we een aantal kippen in hun eigen hok. Ik denk er maar niet verder over na of die arme beesten er nu zitten  voor het dagelijkse eitje voor hun baas óf dat ze klaar staan om zo meteen na de beul in dat eettentje opgehangen te worden.

Van het culinaire deel in de Kampong Glam (de Arabische wijk) naar het moderne Marina Bay Sands.
De skyline van Singapore met zijn hoge, moderne gebouwen, het Marina Bay Sands Hotel met op de 57e verdieping een viewrooftop wat samen met het zwembad voor de gasten een schip vormt als dak.
Nog even een rondje door de Marina Bay Link Mall, met haar bizar dure winkels, waar je je ook met een bootje doorheen kan laten varen, maken we het rondje af. Het moet niet gekker worden.

Het water loopt inmiddels via m’n rug langs mijn bilnaad naar beneden, maar ach, we lopen nog lekker even verder in de hitte. Terwijl wij in korte broek en t-shirt lopen, zien wij menig Singaporees in lange broek en hoody. Pfffffff.
Verder, via het hotel weer door naar Bay South Garden met z’n typische Supertrees. Bomen, die eigenlijk geen echte bomen zijn. Maar met veel groen en een goed plan probeert men wel zoveel mogelijk groen in de stad te pompen om er zo min mogelijk warmte te creëren.
Heb ik al gezegd dat het een bijzondere stad is? Nou, dat is het zeker!

Van de bomen naar Chinatown. We krijgen nog net niet een échte Aziatische regenbui mét onweer en de hele rattenplan over ons heen door te schuilen in een – hoe kan het ook anders – een markthal met eettentjes, De hele stad straalt eten uit, dus ook nu. Ook hier zijn de krukjes klein en laag en zitten de jongens bijna met hun knieën in hun nek. Het koele drankje maakt het er niet minder om en vult onze korte stop.

Chinatown valt tegen. Het is niet zo groot als verwacht en dé tempel is gesloten. We zijn te laat. Foto’s aan de buitenkant moeten het leed verzachten en dat doen we dan ook maar met een hapje. We laten ons lekker verwennen met Chinese Food.
Terrasje zo gevonden, gerechtje wat minder. Steeds wanneer we iets aanwijzen blijkt het net op te zijn. Daar zit je dan uiteindelijk 11.000 km van huis aan je pannenkoek banaan. Maar eerlijk is eerlijk het was een toppertje en hij smaakte mij heerlijk.

Singapore mooie stad. Warme stad. Leuk voor een paar dagen-stad. En een stad met sancties, veel sancties. Vandaar ook een schone stad.
Tijd om verder te gaan. En dat gaan we ook doen.
Op naar Indonesië. Op naar Sumatra.