Nog 1 nachtje en dan beginnen we aan onze eerste grote reis samen met “ons Motje”. De afgelopen week was er eentje van écht de allerlaatste dingen kopen, Ben z’n diensten aftellen en grondig inpakken.
Toch nog even die pindakaas, ontbijtkoek en ik-ben-er-ook-zo’n-eentje, een kilozak aardappelen(!) mee. En dan moeten er nog 3 fietsen op, een watertank gedeeltelijk worden gevuld en wij tweetjes zelf instappen. De toegestane maximum 3500 kg hebben we wel bereikt, denk ik zo. Ah, “Ons Motje” zakt door z’n patta’s!
O ja, en ook een week van een bijna-huwelijkscrisis. Zo vond de één het niet zo handig om de tent van Mike ook nog eens op het hefbed te gooien. We hebben immers een giga-garage. Tóch doen. En ja…… dan gaat het hefbed niet meer naar beneden. Sterker nog, het doet niks meer, is vastgelopen en wilt geen kant op! Ik zei nog zo!!!! En toen botste en knalde het……ja, ook bij ons. Blijkt het toch even later alleen maar aan zo’n minuscule zekering te liggen… Je-weet-wel, zo’n plastic dingetje van maar een paar cent. Uiteraard meteen maar bij de winkel een hoeveelheid van die zekeringen in verschillende soorten aangeschaft, om in de toekomst niet wéér voor verrassingen komen te staan.
Enne, ons huwelijk? Dat is sterker dan zo’n zekering, is wel gebleken.
