Om even voor 08.00 uur verlaten we zachtjes onze oprit om ons vervolgens op te maken voor onze eerste rit richting het zuiden. Ons doel: Jouy-sur-Eure. Een dorpje gelegen in Normandië, alwaar volgens de site van NKC een leuke camperstandplaats ligt en wat volgens onze navigatie nog zo’n kleine(!) 550 km te gaan is. Dus gas op die lolly en gaan…… in een campersnelheid. Rustig dus, want “we hebben vakantie” is onze mening.
We hebben de navigatie zo ingesteld dat we niet via een tolweg rijden. En daar hebben we goed aan gedaan, want zodra we Frankrijk binnenrijden, worden we via de meest mooie routes geleid. Langs glooiende velden vol gele bloemen en verre uitzichten. Het weer is prachtig, maar mede door het feit dat het tweede Paasdag is, zijn wij niet de enige op de weg. Toch kunnen wij lekker doorrijden. Hoe opvallend is het hoeveel campers we tegenkomen. Het lijkt één grote showroom en ineens schijnen we veel bekende nationale en internationale vrienden te hebben, want al die camperbestuurders steken enthousiast hun handen op. Met het gevoel één van hen te zijn, doet Ben vrolijk mee. We horen er bij!
Met één tussenstop, komen we rond 14.45 uur aan in de plaats die we in onze navigatie hebben ingetoetst: Jouy-sur-Eure. Een mooi dorpje met vakwerkhuisjes en mooie straatjes. Eén van de weinige straten leidt ons door het dorp er ook weer meteen uit. Via een doodlopende weg belanden we bij een restaurant aan een meer
in het buitengebied. We hebben onze eindbestemming gevonden: “Restaurant 3 Etangs”.
Na even de eigenaar gesproken te hebben, blijken we te mogen staan waar we willen. Een wandeling rondom het meer en we hebben onze plek tactisch bepaald. En na wat aanwijzingen van mij en de blokken op de juiste wijze gelegd te hebben, staat “Ons Motje” weer prima voor 1 nacht. En écht, we staan geweldig!
Met de vijver aan onze voeten, de camper als rugdekking en een glas koel drinken uit eigen koelkast zitten we letterlijk als “God in Frankrijk” een paar minuten later te genieten in het zonnetje. En dan die stilte. Buiten een paar opgefokte kikkers die elkaar steeds aanroepen, hoor je helemaal niets……
Er zijn nog een paar vissers en bij het restaurant is het terras vol met Fransen die heel toerpasselijk op hun paasbest gekleed zijn en zich te goed doen aan kannen wijn en meters stokbrood, waarvan de vette forellen ook zo nu en dan een stuk van krijgen toegeworpen.
In de tussentijd pakken wij even onze rust. We merken wel dat onze korte nacht en het reizen z’n tol eist.
De eigenaar blijkt niet alleen een aardige vent te zijn. Hij kan ook nog eens aardig koken, zo ervaren wij als we ’s avonds op het terras aanschuiven. Met vertalen.nu kunnen we de menukaart ontcijferen en schotelt de kok ons een heerlijke maaltijd voor. Na afloop rekenen we meteen de overnachting ook maar af: 6 euro incl. stroom…… Wat zal ik lekker slapen.
Terug in de camper duiken we meteen ons bed in. Pyamaatje aan, twee kussens onder m’n hoofd en heel even lekker decadent tv kijken vanuit bed met wat te drinken erbij. Kamperen? Zó vervelend!
