We zijn in Spanje! Na een flinke rit van zo’n 6 uur (!) arriveren we op onze eerste stop in Spanje, namelijk camperplaats “Area 340” in Roda de Bara. Een plaats ongeveer 65 kilometer ten zuiden gelegen van Barcelona. Spanje, ons tweede moederland. Het land waarvan ik de taal redelijk spreek en kan verstaan.
Het land van de zon, tapas, leuke stadjes en mooie stranden. Wat dat betreft zijn Ben en ik wel een soort van “Spanjofielen”. We kunnen er niet genoeg van krijgen en blijven toch steeds deze kant opgaan. Ook nu weer, maar wel zoveel mogelijk een andere locatie. Zoals nu. Roda de Bara kennen we niet, dus dat
gaan we zo meteen verkennen……
We zetten de camper op een mooie plek op de camperplaats. En ook nu mogen we weer zelf kiezen. We staan onder de pijnbomen en proberen zo tactisch mogelijk te staan, zodat we straks nog een beetje in de zon kunnen zitten, maar dat we óók vanavond PSV zien voetballen. Dus de schotel moet ruimte hebben om verbinding te zoeken. En we hebben geluk. Tussen de paar gaten in het takkendek heeft de schotel net voldoende om verbinding te leggen met de satelliet. We kunnen vanavond voetbal kijken.
Vanaf de camperplaats is het maar een meter of 300 naar het strand dus we wandelen even die kant op. Bij het zien van de zee, is dat een echte traktatie. Grote golven en een mooie blauwe lucht, maar de rest…… we zijn een ware illusie armer. Het is uitgestorven. De enige strandtent die er staat is verlaten en ziet er troosteloos uit. In de verste verte is niemand te zien. En van enig mooi spektakel is niets te bekennen. De parkeerplaats is uitgestorven en in de nabijheid staan enkele betonblokken, waar ooit een enthousiaste aannemer aan begonnen is, maar waar nu het onkruid welig z’n weg heeft gevonden. Even, héél even, heb ik weer een déjà vu met Winschoten. Maar dat even terzijde De enige in mijn directe omgeving die blij is, is Ben. Ben is gelukkig met de zon, zee en het strand en doet een vreugdesprongetje. Hopelijk dat hij dat na de voetbalwedstrijd van PSV ook nog kan doen.
?
?
