Een bijzonder doosje

woensdag, 10 juli 2019

Geplaatst door Joyce van der Lee op 11 juli, 2019

Ben snurkt niet, maar die zucht. Tot die conclusie ben ik gekomen na een nacht naast m’n moeder. Mijn moeder, díe snurkt pas! Ik durf te wedden dat onze buren, als we die hadden gehad , haar gehoord zouden hebben. En ik denk dat ze dan ook Ben er voor op aangekeken zouden hebben, met het idee dat een vrouw nóóit zo hard zou kunnen snurken!
En weet je…… ze is ook nog eens zo onwijs vroeg wakker. Maar dan is ze ook écht wakker. Je-weet-wel wakker zoals al die oude mensen altijd zo vroeg wakker zijn. Vanmorgen rond 05.30 uur, draaide ik me om en keek ik net in haar wijd openstaande ogen. “Goeiemorgen, lekker geslapen?” zei ze – en ook niet zo zacht. “Ma, ik lig nog te slapen. Ik draai me nog even om, het is veel te vroeg joh!” Gelukkig zei ze niets meer en viel ze ook weer in slaap. Net als ik……pffff.
Het is een lief mens hoor, maar niet als ze ligt.
Ja, Ben zou zeggen van wel. In d’r kist. Dat zegt-ie gerust tegen haar. En dan gaat het vervolgens over en weer, die humor. Zoals vanmiddag. Naast de camping was een vlooienmarkt. Een grote met zo’n 160 kramen met spullen tussen antiek en zolder-rotzooi. We zijn geweest. Een geweldige markt en we hebben nog maar net de entree betaald of Ben is al bezig m’n moeder te verkopen! Op allerlei manieren en bij diverse marktkoopmannen probeert hij haar zelfs in te ruilen tegen kleine snuisterijen. En m’n moeder die sjokt er maar achteraan, dat goeie mens!
En o ja, ook wij zijn er “ingetrapt”. Uiteraard teruggekomen met een paar leuke aanwinsten. Mijn “bijzondere” aanwinst zag ik ineens daar liggen. Op zo’n kraam tussen allerlei kleine onzinnige dingetjes zag ik mijn doosje. Een oud, rood doosje met daarop de tekst “Letterdoosje” en “Hoogeveen’s verbeterd Leesplankje”. Bingo, dacht ik. Die is voor mij. Ik kreeg het niet open en toen ik schudde, hoorde ik dat er wel wat in zat. Met vereende krachten ging het doosje open en…… ja hoor, de leesplank-lettertjes van het Aap, Noot, Mies-plankje. En toen we op Ben z’n vraag te horen kreeg dat het 2 euro kostte, was de deal snel gesloten. Ik denk dat die verkoopster niet wist wat ze verkocht. Nu ooit nog zo’n origineel leesplankje, maar ik had m’n aankoop van de dag.
Met onze aankopen en vermoeide voeten ploften we aan het einde van de middag bij “Ons Motje” neer. Wéér een gezellig dagje met mooi weer. Morgen brengen we mijn moeder weer naar huis en dan zit ook voor ons een kleine week van camperen er weer op. Afsluiter Zierikzee, een leuk stadje écht aan te bevelen. Voor ons ook zeker voor herhaling vatbaar, maar dan slaap ik wel weer naast mijn eigen zuchtende Bennie.


Joyce van der Lee

Delen