Code geel. Dat is wat ze voorspeld hebben voor het oosten van het land. We houden het weerbericht goed in de gaten. In andere delen van het land hebben ze het over kans op hagelbuien gehad en dat is nu net iets wat je niet op het dak van je camper wilt krijgen. We zouden een hagelbestendig dak hebben volgens de fabrikant, maar ze kunnen ons wel meer vertellen. Zo zouden we ook een onderhoudsvrije camper hebben, maar toch mag ik iedere keer weer dat ding van binnen dweilen en poetsen. En dan zie ik die schrijver van dat boekje ook in geen velden of wegen.
Maar even terugkomend op dat weer. We zaten vandaag gelukkig op één van de beste plekjes van Nederland. Buiten een enkele regenbui en een paar flitsen is het daar bij gebleven. Het terrein is ook niet ondergelopen, dus alle Crocs, die hier voor de deuren buiten de campers stonden, heb ik ook niet voorbij zien drijven. Ja, wat dat betreft is het echt een typisch terugkerend fenomeen. Crocs en campers.
Een beetje hetzelfde als ouder worden en campers poetsen. Maar dan wel ouder worden in de zin van niet-meer-werkend-ouder-worden. Volgens mij weet je dan écht niet meer wat je dan nog met je vrije tijd moet doen en dan maar denkt “m’n vrouw heeft geen klusjes meer, laat ik dan maar m’n camper eens gaan poetsen……”. Eén ding weet is dus zeker: wij zijn nog niet oud.
De regenbui is voorbij en we pakken onze lichtgewicht stoelen, de voetenbankjes en E-readers. En ik realiseer me dat we eigenlijk ondanks de omstandigheden best mazzel hebben: ik m’n pré-pensioen, Ben z’n RPU-uren, “Ons Motje” en dat in combinatie met dit weer. Soms heeft het gewoon zo moeten zijn………
