We zijn verder gereisd. Weliswaar noordwaarts, maar we hebben nog een kleine 2 weken dus alle tijd. Via wat binnenwegen belanden we uiteindelijk langs de kust op de GI-612 die ons een spectaculair uitzicht geeft over de mooie baai met z’n strand van El Port de la Selva. In deze kleine gemeente vlak onder de Spaanse grens hebben we een camping uitgekozen die zich net buiten het centrum bevindt.
Ondanks dat we niet hebben gereserveerd worden we hartelijk ontvangen en meteen doorverwezen naar een veld met platanen, waar we zelf een plek mogen uitzoeken. Al snel zijn we geïnstalleerd én geïntegreerd, tussen de Spanjaarden, want opvallend is dat de Nederlanders er zo goed als niet zijn. Heerlijk, een keer niet.
Wat wel opvalt is de temperatuur. Ondanks de constant aanwezige bries is die duidelijk hoger dan in Blanes. Zelfs Ben geeft aan dat het van hem een graad of 10 kouder mag. Nou, als hij dat zegt, dan is het écht warm! Wat daarbij een bijkomend probleempje is, is dat ze op deze camping maar 3 ampère hebben en hierdoor onze airco niet werkt. Wat we ook proberen, steeds legt-ie alles plat. Uiteindelijk lossen we het op met de van-onze-lang-leve-de-chinees-gekochte-ouderwetse-ventilator!
Het probleem van onze buurman hebben wij gelukkig niet. Zijn satelliet werkt niet. De onze wel, zodat we ’s avonds gelukkig gewoon naar PSV en Feyenoord in de Europa League kunnen kijken en onze kluppies beiden de wedstrijden zien winnen. En dat we dat even luid aan onze buurman hebben laten blijken.
Voor de rest is de camping, die dezelfde naam draagt als de plaats, prima. Eenvoudig, schoon en zelfs met een heerlijk en verkoelend zwembad, waar wij ons zo nu en dan even in onderdompelen.
De avond is zwoel en met de druk aanwezige Spanjaarden op de achtergrond die met de hele familie om 22.00 uur nog aan tafel zitten, de flessen wijn die bijgezet worden en de aïoli die je maar blijft ruiken, genieten we van deze dag. Kon het maar iedere avond Spanje zijn.
