En dan barst het los. Ben hangt met heel z’n gewicht aan de luifel met een poging deze naar beneden te houden. Dat dit lukt doordat we stormbanden hebben óf omdat Ben de afgelopen 4 weken zijn bourgondische inslag heeft getoond weet ik niet. Hier in Wijchen is de lucht grauw, het waait stevig en de...
Lees verderNa een pauze van enkele dagen, laat ik weer eens iets van me horen. Ik had even wat tijd nodig om bij te komen. Of beter gezegd, bij te tanken, op te knappen,- te krabbelen, - te leven of mij te hervinden. Kortom, gewoon om weer even op adem te komen na 3 weken Friesland. Inmiddels zijn wij verk...
Lees verderHeen en terug. We staan op hét keerpunt in Dokkum. De elfde en meteen laatste stad van de Elfstedentocht die de schaatsers aandoen, voordat ze weer naar Leeuwarden gaan. Wij niet. Wij hebben ons doel bereikt. Ons doel om de elf steden te bezoeken met “Ons Motje” en de fiets. En dat is ons wel aard...
Lees verderBolsward, de 8e stad van de Elfstedentocht, maar ook de stad waar mijn vader is opgegroeid. Sinds 2014 is hij weer terug in deze stad. Begraven bij mijn opa en oma. Ben en ik zijn neergestreken in Lollum, ongeveer 10 km van Bolsward. Ja, dat bestaat echt. Zelfs menig Fries die we hier tegenkomen...
Lees verderEn weg zijn ze. Na bijna een dag van instructie, inruimen, repareren en wennen aan de ruimte, kiezen onze Duitsers dan eindelijk het sop. Voor hen waarschijnlijk “eindelijk”. Voor ons “jammer”. Want jonge, jonge, jonge, ik dacht altijd dat ík traag was, maar dit…. Gisteren kregen we ineens nieuw...
Lees verder