Geen watermeloen in hartjes gesneden, pancakes met lieve teksten en een sapje die met liefdevolle kracht is uitgeperst. Ben komt de slaapkamer in met een “Het is niet veel, maar het is goed bedoeld”. Oh, wat hou ik toch van hem. Ik heb de rugsteun van mijn bed nog net niet omhoog gezet, maar was al...
Lees verder
Vandaag doe ík het. Vandaag ben ik degene die eens thuiskom met de bloemen. En vandaag ben ik het, die eens van de traditie afstap om mijn partner te verrassen met zo’n mooi boeket. Vandaag is het namelijk onze trouwdag en zijn Ben en ik alweer 26 jaar getrouwd. Alhoewel bloemen geven óók een tr...
Lees verder
En dan barst het los. Ben hangt met heel z’n gewicht aan de luifel met een poging deze naar beneden te houden. Dat dit lukt doordat we stormbanden hebben óf omdat Ben de afgelopen 4 weken zijn bourgondische inslag heeft getoond weet ik niet. Hier in Wijchen is de lucht grauw, het waait stevig en de...
Lees verder
Na een pauze van enkele dagen, laat ik weer eens iets van me horen. Ik had even wat tijd nodig om bij te komen. Of beter gezegd, bij te tanken, op te knappen,- te krabbelen, - te leven of mij te hervinden. Kortom, gewoon om weer even op adem te komen na 3 weken Friesland. Inmiddels zijn wij verk...
Lees verder
Heen en terug. We staan op hét keerpunt in Dokkum. De elfde en meteen laatste stad van de Elfstedentocht die de schaatsers aandoen, voordat ze weer naar Leeuwarden gaan. Wij niet. Wij hebben ons doel bereikt. Ons doel om de elf steden te bezoeken met “Ons Motje” en de fiets. En dat is ons wel aard...
Lees verder