Ja, ik ben een heel klein beetje er ook wel zo eentje. Zo eentje die soms een klein beetje emotioneel kan worden van oude foto’s. Nee, ik ga er niet boven zitten janken of kwijlen, maar ik denk dan wel van “oh, weet je nog?” of “het gaat toch wel snel hé?”. Ja, zo’n moeder ben ik. Vandaag moest...
Lees verder
Voorbij. Zolang naar uitgekeken en voor je het weet is het weer voorbij. De vakantie. Na precies 3 weken en één dag zijn we weer thuis met “Ons Motje”. Thuis na een toch wat bizarre reis. Een reis die eigenlijk een half jaar geleden niet gepland stond. We zouden met het hele gezin naar Indonesië gaa...
Lees verder
Op de camping verdwijnt elk gevoel van schaamte. Vanmorgen ontwaakt onze camping, dus ontwaken wij ook. En zoals elke ochtend pakken we onze eerste twee bakkies Nespresso-koffie op ons eigen terras om een beetje wakker te worden. Vanaf onze “rots” zien we als te Lion King hoe de rest van het volk (...
Lees verder
We zijn weer een beetje onderweg naar huis. Nooit het leukste deel van een vakantie, want laten we eerlijk zijn, het betekent toch dat het einde nadert. Het einde van je vrije dagen dan om het wat minder dramatisch te maken. En voordat ik het weet, staan we thuis alweer de was in de machine te pro...
Lees verder
Of we zin hadden mee te gaan iets eten bij d’n Belg, vroegen onze kersverse vrienden Pieter en Marga? Met die vraag kan je altijd bij ons bourgondiërs terecht, maar dat moesten ze nog leren. Een snelle ja was dus gauw gemaakt. Met “d’n Belg” bedoelden ze restaurant Le Casquillé in Gagnières, gel...
Lees verder